Door zijn beperking zit de 7-jarige Ira in een rolstoel. Hij kan goed leren en praten, maar zijn lijfje kan vrijwel niets. Ira wil niets liever dan met andere kinderen spelen. Maar er is geen enkele speeltuin in zijn buurt waar hij iets kan doen.  

Zijn moeder Marlinde is radeloos. 
“Als ik met Ira langs de speeltuin bij ons om de hoek wandel, wil hij ook spelen. Ik probeer hem dan ergens op te zetten, maar vervolgens kan hij niets. Dan maar weer eraf. Er zit niets anders op dan aan de zijlijn te kijken hoe andere kinderen spelen. Laatst huilde hij van frustratie: ‘Wat een rotleven heb ik!’ Mijn moederhart brak.” 

Er zijn duizenden kinderen zoals Ira. Steun van donateurs maakt het mogelijk dat speeltuinen toegankelijk worden gemaakt. Een rolstoeldraaimolen zorgt ervoor dat Ira voor het eerst zelf iets kan in de speeltuin, zonder de hulp van zijn ouders. Zo kan hij meedoen met de andere kinderen en krijgt hij zelfvertrouwen. Zo kan Ira weer lachen. 

Namens Ira en alle kinderen met een handicap: enorm bedankt!

Met vriendelijke groet,  
 
Henk-Willem Laan 
Directeur Stichting het Gehandicapte Kind